ΜΙΑ ΓΟΥΒΑ

Κάτω από την πατούσα μου είναι μια γούβα,

ανάποδη,

ένα μικρό κενό και πάνω

το πέλμα μου γεφύρι.

Μέσα στο τόξο αυτό,

πάνω σε μια χωμάτινη χορδή

ακροβατεί ολόκληρη η ζωή μου.

Γεμάτο καμπύλες το κορμί μου

κι, όμως, η ψυχή μου χώθηκε εδώ,

σε μια γούβα μικρή

κάτω από την πατούσα.

Περνάνε άνθρωποι από κάτω,

περνάει αέρας.

Κι εκείνο το μικρό ζώο, που έχει πιαστεί

μέσα στο λάκκο αυτό,

με γαργαλάει με τα νύχια του,

μα δε γελάω.

Κι ό,τι, κι αν κάνω, δεν τεντώνει το πέλμα

να πατήσω τη ζωή,

να θαφτεί,

να λιώσει κάτω από το κορμί μου.